Έχω ακούσει από πολλούς γονείς αυτή τη φράση. Γονείς που τα παιδιά τους αρνούνται να φάνε σχεδόν τα πάντα ή άλλα που απλά δε τρώνε φρούτα και λαχανικά. Πολλοί από εσάς αντιμετωπίζετε το ίδιο πρόβλημα. Υπάρχει άραγε σωστός και λάθος τρόπος αντιμετώπισης; Κάποιο «τρικ»;
Ναι, υπάρχει. Ας ξεκινήσουμε με τα «μην» και τα «δεν».
Δεν πιέζουμε το παιδί μας να φάει ένα φαγητό που δεν του αρέσει. Ούτε το υποχρεώνουμε να κάθεται με τις ώρες στο τραπέζι μέχρι να αδειάσει το πιάτο του. Το μόνο που θα πετύχουμε με αυτό τον τρόπο είναι του δημιουργηθούν αρνητικά συναισθήματα απέναντι στο φαγητό. Δεν του τάζουμε γλυκά ως αντάλλαγμα, γιατί έτσι του δημιουργούμε την εντύπωση πως το γλυκό είναι καλύτερο και αυξάνουμε την επιθυμία του για αυτό. Τέλος σε καμία, μα καμία περίπτωση δεν ασκούμε σωματική ή ψυχολογική βία επάνω του.
Ας περάσουμε σε αυτά τα απλά αλλά θαυματουργά «κόλπα» που δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από μία απλή προσέγγιση του θέματος.
Το νούμερο ένα. Προσπαθούμε να κάνουμε το παιδί μας να εμπλακεί στη διαδικασία του μαγειρέματος. Να μας βοηθήσει στη κουζίνα. Η βοήθεια που μπορεί να προσφέρει το κάθε παιδί εξαρτάται από την ηλικία του. Και μπορεί να είναι από το πιο απλό, δηλαδή να μας φέρει κάποιο υλικό από το ψυγείο, να μας βοηθήσει να πλύνουμε τα λαχανικά ή σε πιο «σύνθετα» πράγματα, όπως το να βοηθήσει στο ανακάτεμα του φαγητού.
Δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από το να καταναλώσουμε κάτι που έχουμε φτιάξει μόνοι μας!
Παίζουμε με το φαγητό μας. Ή να πω καλύτερα… δημιουργούμε βάζοντας τη φαντασία μας. Ποιο παιδάκι δε θα έτρωγε πιο ευχάριστα τα λαχανικά του αν αυτά σχημάτιζαν ένα χαρούμενο πρόσωπο στο πιάτο του? Ή θα αντιστεκόταν σε ένα σουβλάκι από… φρούτα?!
Σκεφτείτε άλλους έξυπνους τρόπους σερβιρίσματος. Για παράδειγμα ένα καινούριο λαχανικό μέσα στη σούπα ή τη πίτσα.
Το πιάτο του μπορεί να περιέχει μια μικρή ποσότητα από το φαγητό που δεν του αρέσει ή κάποιας καινούριας τροφής. Σε συνδυασμό με το αγαπημένο του φαγητό. Απλώς να υπάρχει εκεί. Χωρίς να γίνεται κάποια αναφορά και χωρίς να του λέμε να το φάει. Ας ξεκινήσουμε με το να συνηθίσει την παρουσία του στο πιάτο. Βήμα βήμα. Χρειάζεται χρόνος και ίσως αρκετές φορές να εκτεθούμε σε ένα φαγητό μέχρι να ξεκινήσουμε να το καταναλώνουμε.
Μπορείτε να θέσετε ως στόχο να εντάξετε ένα καινούριο φρούτο ή λαχανικό την εβδομάδα.
Μην είστε ανυπόμονοι. Δε θα ξεκινήσει να τρώει τα πάντα σε μία μέρα!
Και κάτι βασικό. Θέλουμε πολύχρωμο πιάτο!! Αρέσουν τα χρώματα στα παιδιά!!
Προσοχή όμως. Δε γεμίζουμε το πιάτο του μέχρι επάνω. Τα παιδιά δεν έχουν την ίδια όρεξη που έχουμε εμείς. Είναι προτιμότερο να μας ζητήσει και άλλο φαγητό. Πρέπει να μάθει να ελέγχει τα σημεία της πείνας και του κορεσμού.
Η επιβράβευση παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο. Όχι όμως με τη μορφή κάποιου γλυκού, αλλά πχ με μια βόλτα στο πάρκο ή απλά με ένα «Μπράβο».
Τέλος μπορούμε να του μιλήσουμε για τα θετικά των τροφίμων. Πως οι βιταμίνες που περιέχουν τα φρούτα και τα λαχανικά κάνουν τα μαλλιά μας και το δέρμα μας πιο λαμπερά και προστατεύουν τον οργανισμό μας από τα κρυολογήματα. Πως τα καρότα που τρώει ο αγαπημένος ήρωας πολλών «Μπαγκς Μπάνυ» κάνουν καλό στα μάτια τους.
Μη ξεχνάτε κάτι σημαντικό. Εσείς οι ίδιοι είστε το πρότυπο του παιδιού σας. Μη περιμένετε ένα παιδί να τρώει τα πάντα όταν βλέπει εσάς να μην το κάνετε. Βελτιώστε τις διατροφικές σας συνήθειες και θα ακολουθήσει το παράδειγμά σας.
Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να δελεάσουμε ένα παιδί. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη από την υπομονή σας και πολλή φαντασία!!